11 Temmuz 2011 gunu 109 km'lik Fransa Bisiklet Turu'nun en zorlu tirmanma etaplarindan Alpe D'Huez'i basariyla tamamladim. Ekteki video ile de goreceginiz etabi tamamlarken karsilastigim zorluklari, guzellikleri hepsini kaydetmeye calistim. Projemin amaci Diyarbakir Silvan Kutlualan Ilkogretim ve Anaokuluna yardim toplamakti ve toplamda 1500 Euro civarinda bir yardim topladik. Amerika'dan Belcika'ya, Fransa'dan Almanya'ya, Luxembourg'tan Turkiye'ye bazilari km basina 3 Euro verdi bazilari toplamda 20 TL verdi bazilari veremedi gonulden destekledi. Tabi ki bu etabi tamamlarken bana maddi ve manevi desteklerini esirgemeyen herkesin sorumlulugu ve motivasyonu bana cok buyuk guc verdi.
Bazi arkadaslar: "Baska okul mu bulamadin ?" diye sordular
Bu okulu aylar once Turkiye'den yardim edebilecegim okul ararken internet uzerinden yardim isteyen ogretmenleri sayesinde buldum. Bu blog yazilmadan once dun 13 askerimizi tam da benim yardim yapacagim okulun yakininda Diyarbakir Silvan'da hain PKK saldirisina kurban verdik . Bunu ogrendigim andan itibaren cok dusundum...Duygularim karmakarisikti...Topladigim onca yardimi gondermemeyi bile soyluyordu duygularim...Tum yardimlari iptal etmeyi veya baska bir okula vermeyi bile dusundum ama sonunda bunun dogru bir karar olmayacagina karar verdim. Dun de mantigim buradaki couklarin masumiyeti ve PKK belasindan kurtulmalarinin tek yolunun egitim oldugunu soyluyordu bugun de aynisini soyluyor hatta haykiriyor... O yuzden umudumu koruyorum ve bu yardimi bugun 13 askerimizin sehid oldugu Silvan'a gitmesinin ayri bir anlami ve manasi oldugunu dusunuyorum.
Ozellikle Anadolu'daki koylerde bir adet vardir: Vefat edenlerin ardindan sadakalari olsun diye "iskat" denen bir para verilir fakirlere ve muhtaclara...Hic olmazsa o sehitlerimiz adina bu bagisin yapildigi dusunulebilsin diye 1000 Euro olan toplam parayi 1300 Euro'ya tamamlamaya karar verdim. Boylece onlarin her biri 100 Euro'luk fakirlere yardim yapmis olur diye dusunerekten...Bugun Berat gecesi insallah bu mubarek gecede bu duamiz da kabul olacaktir ve o sehidlerin bu sadakalari da hakettikleri makam olan sehitlik mertebelerinde onlari cok daha huzurlu ve mutlu yapacaktir... Ruhlari sad, mekanlari cennet olsun...
Okul yardim isine donersek de amacim sadece para toplamak degildi acikcasi amacim oradaki cocuklara ufuk acmakti...Fiziksel ve cok zorlu bu aktiviteye baslama kararini verdigimde bu etabi bilen bisikletci cevremdeki insanlar benim intihar bunu asla basaramayacagimi bunun intihar etmek gibi birsey oldugunu soylediler...Ama kafaya koymustum yapacaktim cunku cocuklara asilamak istedigim de tam anlamiyla buydu: "Zor diye birsey yoktur imkansiz yoktur sadece biraz zaman alir"
Onlara koylerinin disinda bir dunya oldugunu gostermek ve disaridaki insanlar icin de onlarin bir deger oldugunu ve insanlarin onlara onem verdiklerini gostermekti... Ve o insanlara ulasmalarinin yolunun egitimden gectigini anlatmak ve onlara bu motivasyonu saglamakti. Gucluklerle basa cikmanin yolunun calismak ve israrla ve inatla istemek oldugunu gostermekti. Umarim bir nebze de olsa bu duygularimi ve dusuncelerimi onlara aktarabilmisimdir.
Tum bu projenin kendime olan faydasini da yadsiyamam tabi ki...Ben de aslinda baskalarina gostermek istedigim seyleri once kendimin basarabilecegine inanmayi ve onlari uygulamayi ogrendim...Lafta kalan bazi yonlerimi icraate dokerek daha aktif hale getirebildim saniyorum...Bu proje bazi yonlerimi kesfetmemi sagladi ve yadsinamaz hayat tecrubeleri edindim... Emegi gecen bana maddi ve manevi destek veren herkese cok ama cok tesekkurler...
Sevgiyle kalin,
Ahmet
Not: ahmet.m.eren@gmail adresine e-mail atarak bagis yapmak hala mumkundur.
